๐ ยังคิดถึงคะนึงหวนคร่ำครวญหา
แม้นจากมานานเนิ่นไม่เมินหมาง
รอยจารึกผนึกไว้ไร้วันจาง
คราเหินห่างให้ห่วงหานาครพิงค์(นครพิงค์)
๐ สายน้ำปิงยิ่งกว่าด่านธารสวรรค์
สวยสีสันจรรโลงสุขทุกสรรพสิ่ง
ยามเย็นย่ำค่ำลงตรงริมปิง
เราเคยอิง แอบอ้อนฝัน ...วันเคียงครอง
๐ เยือนน้ำตกโตรกผาพาชื่นฉ่ำ
เสียงกระหน่ำน้ำกระจายเปียกกายสอง
ยามแหวกว่ายเวียนวนสายชลนอง
ต่างตระกองกระซิบฝาก ... อย่าจากลา
๐ จากธารารินรื่นคืนไพรสณฑ์
ทุกแห่งหนหฤหรรษ์ยากสรรหา
ทั้งไม้ดอกไม้ใบใกล้ไกลตา
อิ่มอุราคราเทศทัศน์ผูกมัดใจ
๐ โอ้เวียงพิงค์ ... ปิง, ห้วยแก้ว แพร้วเพริศนัก
จึงตระหนัก รักและฝัน จนหวั่นไหว
สุดแสนซึ้ง คะนึงหา คราจรไกล
เยือนแดนใด ก็ไม่เหมือน เยือนเวียงพิงค์
ยังระลึกถึงเสมอ
รุจิเรข อภิรมย์
สวนฝันวรรณศิลป์ ยะลา
๒๓/๐๙/๒๕๕๙
๒๒.๐๗ น.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น