คิดถึงมาก
สุดสะอาด หัวใจ ใสสวยสี
เติมกลิ่นกรุ่น บุญบุหงา ดอกราตรี
พระพายพัด รัดคนดี มีเพียงเธอ
๒ คิดถึงมาก โหยไห้ ใจแทบขาด
ตกเป็นทาส รักแท้ แน่ใจเผลอ
ส่งคิดถึง มาเทียบ เลียบละเมอ
แม้ต้องเก้อ เพ้อกาย มลายกรอม
๓ เพียงต้องการ ให้รู้ อยู่ว่ารัก
มิอาจหัก เหหัน ขวัญถนอม
สรวมหทัย ใจจรุง ปรุงพะยอม
ขอแนบน้อม พี่อย่าหน่าย ในความนำ
๔ บอกเธอไว้ นัยคิดถึง ซึ้งสลัก
เกินห้ามหัก หทัยหัน ขวัญถลำ
แม้เธอไม่ ต้องการ ตาลถ้อยคำ
เพียงลำนำ นี้หนอ ขอประคอง
๕ ยังรักเธอ อสงไขย ประไพค่า
รักจนกว่า ฟ้าไร้เดือน เป็นเพื่อนผอง
นานเท่านาน พานรัก จักเรืองรอง
บทเพลงล่อง คล้องใจ ใครสักคน
กฤษณา..เวช
๓๑ ส.ค. ๕๙
ดีใจ...ที่เราได้พบกันอีก
๐ ความคิดถึง ซึ่งให้มา พาใจชื่น
แม้ต้องฝืน เฝ้าคอย หลายร้อยหน
ความผูกพัน ฟั่นเกลียว เหนี่ยวกมล
มิอาจพ้น ผ่านธรรม กรรมปางบรรพ์
๐ คอยเธอมา ทรมาน แสนนานนัก
วิญญาณรัก วิปโยค เฝ้าโศกศัลย์
ระทมใจ ในอุรา ตรมจาบัลย์
พร่ำรำพัน ฝันหา แต่หน้านวล
๐ ด้วยดวงใจ ดวงนี้ มีรักเดียว
ถึงเปล่าเปลี่ยว เหี่ยวท้น กมลป่วน
แต่มิได้ หักเห หรือเรรวน
อยากจะหวน หาอดีต ยอมกรีดใจ
๐ ทั้งตื่นหลับ จับจิต คิดคืนหา
ดวงสุดา ดำรงมั่น มิหวั่นไหว
แม้อยู่ห่าง ต่างแดน สุดแสนไกล
แต่สายใย ยังยึดเหนี่ยว รักเดียวนิรันดร์
๐ อุปสรรค ขวากหนาม ที่ตามกั้น
มิเคยหวั่น แหวกผ่าน คอยสานฝัน
กี่ภพชาติ มิอาจพราก เราจากกัน
จิตผูกพัน นั้นมีไว้ ให้เพียงเธอ
๐ เพราะรอยบุญ หนุนนำ ในชาตินี้
จึงได้มี มหิทธา มาเสนอ
คอยดลจิต เราสอง จนต้องเจอ
คงไม่เพ้อ เพรียกหากัน แล้ววันนี้
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น