สวนฝันวรรณศิลป์(ร้อยกรอง): สุดแสนซึ้งตรึงจิตชีวิตหวาน

กล่อมนิทรา

๐ ฝันถึงดาวหาวหนบนม่านเมฆ
รุจิเรขเด่นลอยพร้อยแสงสี
นอนเถิดหนอน้องจะกล่อมจอมชีวี
พังวจีกล่อมกานท์ขับขานคลอ

๐ เห่เอยพระจันทร์เพ็งเปล่งแสง

กระจ่างแจ้งกลางทับห้องหับหอ

โรยทองทาบอาบเนื้อนิ่มพริ้มพะนอ

เหลืองละออสล้างองค์อนงค์นาง

๐ ระรวยรินกลิ่นแก้วกรรณิการ์

ต้องนาสาหอมอยู่มิรู้สร่าง

รสสุคนธ์ปนประทินดังกลิ่นปราง

ลอยลมบางแผ่วพริ้วเฉื่อยฉิวมา

๐ พระขวัญเอ๋ยขวัญอ่อนอย่าร่อนเร่

ขวัญว้าเหว่หนีไปหนใดหนา

หรือลอยเหลิงหลงกลางหว่างวนา

จงกลับมาแนบนุชหยุดสัญจร

๐ ฟังดนตรีเรไรขับไขขาน

ดอกไม้บาน ... ชื่นแช่มแย้มเกสร

หนาวน้ำค้างเย็นฉ่ำจากอัมพร

ขออ้อมกรมาหยอกเย้า เคล้าเยาวมาลย์ ...

๒๒.๓๑ : ๒๙.๐๑.๑๓

เหมือนฝัน

๐ เพียงนอนหนุนอุ่นละไมกว่าใจคิด
พริ้มตาปิดแต่จิตป่วนล้วนฝันหวาน
น้ำใจนางช่างมากล้นเหนือชลธาร
แลเบ่งบานแบบพบูเชิดชูใจ

๐ แม่เมตตาการุญให้หนุนตัก
สุดซึ้งนักเสียงกล่อมกลอนนอนหวั่นไหว
หากมีกรรมจำพรากเราจากไกล
ดวงฤทัยฤาจะทนก่นหานาง

๐ คงร้องร่ำพร่าหาเกินกว่าห้าม
เที่ยวร้องถามทั่วไพรในยามห่าง
วอนพระพายพัดพาน้องมาวาง
คอยรับร่างพี่ยาคราหนุนนอน

๐ ศศิธรจรสว่างกลางฟ้าโปร่ง
โปรดเชื่อมโยงสายใยใจสมร
มาร้อยรัดมัดปองสองอาทร
คอยออดอ้อนอิงอุ่นละมุนละไม

...9/7/2556 : 22.40 น.

รุจิเรข อภิรมย์ ...อิจฉา อยากนอนหนุนตักนางอย่างนั้นบ้าง

สวนฝัน