เดียวดาย
ดอกไม้บำบัด ดอกไม้มีพิษ
Yesterday
๐ ดั่งนกน้อยคล้อยถิ่นสิ้นรัง อยู่
ขาดแม้คู่เคียงข้างต่างใจฝั น
สุดสายตาคือฟ้ากว้างมาขวางก ัน...
กับคืนวันผันเปลี่ยนใจเพียร ตรอง
๐ เฝ้าโผผินบินเห่ใจเลหลัง
ป่านนี้ยังขาดคู่เคียงอยู่ส อง
ขาดอาทิตย์แสงจันทร์อันเรือ งรอง
บินกู่ก้องฟ้ามืดใจจืดจาง
๐ มีใจใครเอื้อเฟื้อจุนเจือหน ุน
ให้อบอุ่นกรุ่นใจมิหมองหมาง
เป็นแรงใจฝ่าฝนบนทิศทาง
ดับอ้างว้างที่กัดกร่อนเข้า ชอนไข
๐ อย่าให้บินสิ้นแรงจะแข็งขัน
ปีกนั้นพลันอ่อนล้าอุราไหว
ช่วยโอบอุ้มก่อนตกดินจะสิ้น ใจ
มาเคียงใกล้ไหมนั่นนิรันดร
,,,ดอกไม้บำบัด ดอกไม้มีพิษ,,, ดูเพิ่มเติม
— กับ ดอกไม้บำบัด ดอกไม้มีพิษYesterday
๐ ดั่งนกน้อยคล้อยถิ่นสิ้นรัง
ขาดแม้คู่เคียงข้างต่างใจฝั
สุดสายตาคือฟ้ากว้างมาขวางก
กับคืนวันผันเปลี่ยนใจเพียร
๐ เฝ้าโผผินบินเห่ใจเลหลัง
ป่านนี้ยังขาดคู่เคียงอยู่ส
ขาดอาทิตย์แสงจันทร์อันเรือ
บินกู่ก้องฟ้ามืดใจจืดจาง
๐ มีใจใครเอื้อเฟื้อจุนเจือหน
ให้อบอุ่นกรุ่นใจมิหมองหมาง
เป็นแรงใจฝ่าฝนบนทิศทาง
ดับอ้างว้างที่กัดกร่อนเข้า
๐ อย่าให้บินสิ้นแรงจะแข็งขัน
ปีกนั้นพลันอ่อนล้าอุราไหว
ช่วยโอบอุ้มก่อนตกดินจะสิ้น
มาเคียงใกล้ไหมนั่นนิรันดร
,,,ดอกไม้บำบัด ดอกไม้มีพิษ,,, ดูเพิ่มเติม
...18/6/2556 : 22.57 น. ตอบกลอนคุณดอกไม้บำบัด ดอกไม้มีพิษ(เป็นเรื่องของกลอนนะครับ หากเป็นการละลาบละล้วงต้องขออภัยด้วย)
๐ เสียงนกน้อยลอยมาว่าขาดคู่
จึงต้องอยู่เดียวดายเปลี่ยวกายสมร
อารมณ์หวามยามโผผินเที่ยวบินจร
ผ่านสาครขุนเขาลำเนาไพร
๐ ยามค่ำคืนฝืนหลับกับคอนคบ
ก็ยังสบสายลมพรมสั่นไหว
ความเหน็บหนาวร้าวรวดเจ็บปวดใจ
อยากมีใคร มาคอย คลายหงอยพลัน
๐ สำเหนียกนกน้อยพร่ำคร่ำครวญหา
ก็อยากมาคอยมอบคำปลอบขวัญ
ให้เธอยิ้มอิ่มใจในทุกวัน
และเติมฝันให้บรรเจิดเลิศรุจี
๐ มิให้บินจนสิ้นแรงแห่งปีกหาง
จะแนบข้างคอยประคองกอดน้องพี่
มิให้หมองต้องตกดินสิ้นชีวี
เราจักมีกันและกันจนวันตาย
๐ เสียงนกน้อยลอยมาว่าขาดคู่
จึงต้องอยู่เดียวดายเปลี่ยวกายสมร
อารมณ์หวามยามโผผินเที่ยวบินจร
ผ่านสาครขุนเขาลำเนาไพร
๐ ยามค่ำคืนฝืนหลับกับคอนคบ
ก็ยังสบสายลมพรมสั่นไหว
ความเหน็บหนาวร้าวรวดเจ็บปวดใจ
อยากมีใคร มาคอย คลายหงอยพลัน
๐ สำเหนียกนกน้อยพร่ำคร่ำครวญหา
ก็อยากมาคอยมอบคำปลอบขวัญ
ให้เธอยิ้มอิ่มใจในทุกวัน
และเติมฝันให้บรรเจิดเลิศรุจี
๐ มิให้บินจนสิ้นแรงแห่งปีกหาง
จะแนบข้างคอยประคองกอดน้องพี่
มิให้หมองต้องตกดินสิ้นชีวี
เราจักมีกันและกันจนวันตาย
รุจิเรข อภิรมย์ ...ขอบคุณที่ภาพมาให้กำลังใจ, เนื้อความของกลอนยังกระโดดอยู่นิด ๆ ครับ
รุจิเรข อภิรมย์ ... อยากเก็บกลอนชุดนี้ไปไว้ในบล็อคสวนฝันวรรณศิลป์(ฉบับร้อยกรอง) คุณดอกไม้บำบัด ดอกไม้มีพิษ จะอนุญาตไหมเอ่ย ?
รุจิเรข อภิรมย์ ...สามปีมาแล้วที่เข้าไปต่อกลอนของคุณดอกไม้บำบัด ดอกไม้มีพิษ เธอเขียนได้จับใจจนอดมิได้ที่จะตอบชิ้นงานของเธอครับ
ขอบคุณคุณรุ่งที่กรุณาเข้ามาอ่านและให้กำลังใจไว้นะที่นี้ด้วยนะครับ
ขอบคุณคุณรุ่งที่กรุณาเข้ามาอ่านและให้กำลังใจไว้นะที่นี้ด้วยนะครับ
รุจิเรข อภิรมย์ ...ขอบคุณครับ คุณดอกไม้ ฯ เธอเขียนไว้ไพเราะจับใจจนอยากตอบเมื่อ ๓ ปีที่แล้วครับ
รุจิเรข อภิรมย์ ... คุณดอกไม้ยังมิได้บอกผมเลยว่าจะอนุญาตให้นำไปเก็บไว้ที่บล็อคสวนฝันวรรณศิลป์ ยะลา หรือเปล่าครับ
รุจิเรข อภิรมย์ ...เป็นเกียรติแก่สวนฝัน และขอบคุณเช่นกันครับ
ลงบล็อคเมื่อไหร่จะลิงค์มาให้อ่านอีกครั้งเช่นกันครับ
ลงบล็อคเมื่อไหร่จะลิงค์มาให้อ่านอีกครั้งเช่นกันครับ
ความทรงจำ ริมน่าน ..มีใจใครเอื้อเฟื้อจุนเจือหนุน
ให้อบอุ่นกรุ่นใจมิหมองหมาง
เป็นแรงใจฝ่าฝนบนทิศทาง
ดับอ้างว้างที่กัดกร่อนเข้าชอนไช...
เพราะมากค่ะ
..เหงา..เหมือนจะบินไม่ไหวแล้ว👍👍👍
ให้อบอุ่นกรุ่นใจมิหมองหมาง
เป็นแรงใจฝ่าฝนบนทิศทาง
ดับอ้างว้างที่กัดกร่อนเข้าชอนไช...
เพราะมากค่ะ
..เหงา..เหมือนจะบินไม่ไหวแล้ว👍👍👍
รุจิเรข อภิรมย์ ... เพราะเหตุนี้จึงได้มาปลอบขวัญ
๐ สำเหนียกนกน้อยพร่ำคร่ำครวญหา
ก็อยากมาคอยมอบคำปลอบขวัญ
ให้เธอยิ้มอิ่มใจในทุกวัน
และเติมฝันให้บรรเจิดเลิศรุจี
๐ มิให้บินจนสิ้นแรงแห่งปีกหาง
จะแนบข้างคอยประคองกอดน้องพี่
มิให้หมองต้องตกดินสิ้นชีวี
เราจักมีกันและกันจนวันตาย
๐ สำเหนียกนกน้อยพร่ำคร่ำครวญหา
ก็อยากมาคอยมอบคำปลอบขวัญ
ให้เธอยิ้มอิ่มใจในทุกวัน
และเติมฝันให้บรรเจิดเลิศรุจี
๐ มิให้บินจนสิ้นแรงแห่งปีกหาง
จะแนบข้างคอยประคองกอดน้องพี่
มิให้หมองต้องตกดินสิ้นชีวี
เราจักมีกันและกันจนวันตาย
ความทรงจำ ริมน่าน ซึ้ง..กินใจ...ขอเก็บไว้ที่หน้าเฟสนะคะ เพราะมากๆค่ะ
รุจิเรข อภิรมย์ ...ขอบคุณที่กรุณาให้เกียรตินำไปเก็บไว้ครับ หยุดร้องไห้นะ แล้วหลับและฝันดีตลอดคืน - ตลอดไป
รุจิเรข อภิรมย์ ... ขอบคุณในกำลังใจครับคุณMeena Meen ยินดีและขอบคุณอีกครั้งที่กรุณาให้เกียรติอา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น