คิดถึงนะคิดถึงตรึงดวงจิต
คนละทิศไกลห่างต่างพื้นที่
ผูกสมัครรักใคร่เยื่อใยมี
ด้วยไมตรีต่อกันอันงดงาม
หวังดำรงคงไว้ไม่สูญสิ้น
ในดวงจินต์จารึกผนึกหวาม
วันเวลาคล้อยเคลื่อนไม่เลื่อนตาม
ทุกโมงยามชัดเจนเช่นดั่งเดิม
ความคิดถึงปล่อยไปในอากาศ
ใจสะอาดล่องลอยคอยสร้างเสริม
ไกลแสนไกลเพียงไหนจักใส่เติม
บุหงาเพิ่มกลิ่นกรุ่นละมุนไอ
หวังเพียงเพื่อคนดีที่รอนั้น
อากาศพลันช่วยหอบมอบส่งให้
ซึ่งเธออาจมิรู้จากผู้ใด
มิเข้าใจทิ้งขว้างปล่อยวางกอง
หากเธอมิยื่นมือไปถือรับ
วานช่วยจับแล้วปล่อยให้ลอยล่อง
อสงไขยเวลาพาประคอง
ความคิดถึงเที่ยวท่องลอยล่องวน
เมื่อพลั้งพลาดอาจมีผู้ที่พร้อม
และยินยอมรับไว้มิให้หล่น
ให้คิดถึงลอยล่องท่องสากล
คงสักคนพบเจอเสนอนาม
« เมื่อ: 14 เมษายน 2014, 18:44:49 PM »
อย่าให้พี่ตรม
![]()
๐ มิต้องให้ใครเจอสิ่งเธอส่ง
เพราะมันตรงลงที่ใจพี่ไหวหวาม
ความคิดถึงซึ่งคอยสื่อคือนงราม
หมั่นมาถามทักพี่ทุกวี่วัน
๐ กลิ่นบุหงาคราสูดดมภิรมย์รื่น
ช่างหอมชื่นชีวีชวนพี่ฝัน
ดังกลิ่นนวลอวลเคล้าเร้ารำพัน
คิดถึงกันและกันอนันตกาล
๐ ดุจปาริชาติชุบชีพรีบไขว่คว้า
นงพะงาพาละเมอเผลอร้องขาน
น้องอยู่ไหนในพนาสุธาธาร
หรืออยู่บ้านที่ระยองมองไม่เจอ
๐ อย่าให้พี่เพ้อคลั่งหวังพบเจ้า
หรือต้องเฝ้าใฝ่สนองน้องเสนอ
โปรดโผล่หน้ามานิดคิดถึงนะเออ
อย่าทำเผลอผลักไสจนไกลเกิน
๐ ยิ่งคืนค่ำน้ำค้างตกวิหคร้อง
ดังเสียงน้องพร้องกู่อยู่แถวเถิน
แสงดาวพร่างกลางนภาเหมือนว่าเมิน
ไม่ยอมเกริ่นแกล้งอำทำพี่ตรม
จากพี่ผู้เพียรหาเธอ
รุจิเรข อภิรมย์
สวนฝันวรรณศิลป์ ยะลา
๑๔/๔/๒๕๕๗
อักษราสื่อหวานประมาณนี้
หวังคนที่จากไกลไปขื่นขม
โปรดหันมาอย่ายึดติดคิดระทม
กลับมาให้ชื่นชมสมอุรา
กระแต กระเป๋ารถเมล์
๐ มิต้องให้ใครเจอสิ่งเธอส่ง
เพราะมันตรงลงที่ใจพี่ไหวหวาม
ความคิดถึงซึ่งคอยสื่อคือนงราม
หมั่นมาถามทักพี่ทุกวี่วัน
๐ กลิ่นบุหงาคราสูดดมภิรมย์รื่น
ช่างหอมชื่นชีวีชวนพี่ฝัน
ดังกลิ่นนวลอวลเคล้าเร้ารำพัน
คิดถึงกันและกันอนันตกาล
๐ ดุจปาริชาติชุบชีพรีบไขว่คว้า
นงพะงาพาละเมอเผลอร้องขาน
น้องอยู่ไหนในพนาสุธาธาร
หรืออยู่บ้านที่ระยองมองไม่เจอ
๐ อย่าให้พี่เพ้อคลั่งหวังพบเจ้า
หรือต้องเฝ้าใฝ่สนองน้องเสนอ
โปรดโผล่หน้ามานิดคิดถึงนะเออ
อย่าทำเผลอผลักไสจนไกลเกิน
๐ ยิ่งคืนค่ำน้ำค้างตกวิหคร้อง
ดังเสียงน้องพร้องกู่อยู่แถวเถิน
แสงดาวพร่างกลางนภาเหมือนว่าเมิน
ไม่ยอมเกริ่นแกล้งอำทำพี่ตรม
จากพี่ผู้เพียรหาเธอ
รุจิเรข อภิรมย์
สวนฝันวรรณศิลป์ ยะลา
๑๔/๔/๒๕๕๗
อักษราสื่อหวานประมาณนี้
หวังคนที่จากไกลไปขื่นขม
โปรดหันมาอย่ายึดติดคิดระทม
กลับมาให้ชื่นชมสมอุรา
กระแต กระเป๋ารถเมล์
สมาชิกสมาคมกวีร่วมสมัย
20 เมษายน 2014, 15:42:19 PM
