จินตนาพาฝัน
และเลอเลิศลึกล้ำแสนฉ่ำหวาน
จินตนาพาสุขสนุกปาน
อยู่วิมานเมืองแมนแดนคนธรรพ์
๐ เหล่านักฝันปั่นอักษรสะท้อนสื่อ
ว่านี่คืออารมณ์คิดประดิษฐ์สรร
ผูกเรื่องราวเริงรื่นพื้นแพรวพรรณ
นำส่งบรรณรสริน ณ ถิ่นใจ
๐ มโนภาพจากจินต์มิสิ้นสุด
ผลิผ่องผุดปรากฏอย่างสดใส
ยิ่งสำนวนชวนฝันอันวิไล
หวานละมุนละไมตรึงในทรวง
สื่อส่งกันปันเปรมจิตมิคิดหวง
ทั้งบทรักบทเศร้าเคล้าคละปวง
มีทั้งช่วงที่ช้ำและขำปน
๐ บางบทก็ขำไม่ออกจุกยอกเจ็บ
เหมือนกรงเล็บจิกขาดอาจสับสน
บางบทก็เผ็ดร้อนยอกย้อนคน
บางบท-วน หวั่นไหว ในภวังค์
๐ แต่ยังเพียรเขียนกันทุกวันอยู่
มีทั้งคู่และเดี่ยวเที่ยวฝากฝัง
มีเกาะแกะกันบ้างแต่ต่างยั้ง
มิได้หวังหวานหยดจนมดตอม
๐ มดใจเสาะเพราะตายด้วยพ่ายหวาน
จากวจีชายชาญที่หวานหอม
มดมันยกธงขาวราวว่ายอม
มันหว่านล้อมไม่เป็นเช่นชายชาญ
๐ ชายเพียงชอบตอบกลอนอ้อนนิด-นิด
คอยสะกิดเกาบ้างอย่างหวาน-หวาน
อีกหมั่นเสริฟส่งบ่อยทั้งอ้อย-ตาล
อย่ารำคาญเขวี้ยงทิ้งเทียวหนิงนา
ทะเล-ลม พรมพลิ้ว ปลิวละล่อง 
มนตราต้อง คล่องตาล หวานล้ำเหลือ
ลมรักปลิว ลิ่วออก นอกลำเรือ
ยื้อยุดเยื้อ รักยง คงกระพัน
มนตราต้อง คล่องตาล หวานล้ำเหลือ
ลมรักปลิว ลิ่วออก นอกลำเรือ
ยื้อยุดเยื้อ รักยง คงกระพัน
ลมมิได้ พัดพา รักลาร้าง
ยังพลิ้วข้าง ผิวกาย สายใยฝัน
คงเคลียคลอ เคล้าร่าง ข้างลาวัณย์
มิเหหัน ห่างเหิน หรือเมินไกล
อักษรศิลป์ถิ่นกวีศรีปักษ์ใต้
วาดลวดลายให้กระพือเพื่อสื่อสาร
โต้คารมปากกาพาชื่นบาน
ร่ายพยางค์ด้วยเชิงชั้นอันสุนทรีย์
ชอบกลอนพี่มาก
วาดลวดลายให้กระพือเพื่อสื่อสาร
โต้คารมปากกาพาชื่นบาน
ร่ายพยางค์ด้วยเชิงชั้นอันสุนทรีย์
ชอบกลอนพี่มาก
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น