ฉัน คือ ภาพลวงตา
รูปถ่ายนี้ มีไว้ เตือนใจว่า
วันข้างหน้า ตาหู ดูจะหาย
สมมุติว่าง วางล้ม จมใจกาย
ขันธ์ทั้งหลาย ลับหล้า หาไม่เจอ
รูปทั้งหมด ยศตำแหน่ง แหล่งกิเลศ
สังขารเศษ ก้อนเศร้า เงาเผยอ
สุขทุกข์ไหน เวทนา หาไม่เจอ
สติเผลอ สัญญาไผล ต้องไกลพลัน
มโนนึก วิญญาณนับ กับภาพนี้
ว่าดูดี มีดาว พราวพาฝัน
ส่วนมายา มากระทบ เดี๋ยวจบกัน
เบญจขันธ์ ดับข้าง ต้องวางความ
สตูดิโอ มาอัด ภาพจนอิ่ม
ก็ลองลิม ชิมลวง แค่ควงหนาม
หัวโขนคลุม ข้างแคร่ แน่กลกาม
ทั้งรูปนาม อยู่ไหน ไม่เห็นมี
เก่งจัง
ได้รู้ซึ้งถึงสัจธรรมจึงนำสุข
ไม่เคล้าคลุกคลื่นกิเลสเหตุเสื่อมศรี
ไม่หลงคิดติดตำแหน่งแห่งโลกีย์
ก้อจะมีมรรคผลหนทางไป
อันยศถาบรรดาศักดิ์มักไม่เที่ยง
มันเป็นเพียงสมมุติสัจสะพัดไหว
เมื่อเกิดขึ้นเหมือนตั้งอยู่ครู่แล้วไป
มิมีใครคล้องยุดหยุดได้เลย
เมื่อมันมีสักแต่มีไม่ลุ่มหลง
เลิกพะวงว้าวุ่นเถอะคุณเอ๋ย
อยู่กับมันรู้ทันไว้ว่าได้เคย
ชื่นชมเชยชั่วครั้งคราแล้วลากัน
สรรพสิ่งสรรค์บรรดาที่มีอยู่นั้น
ล้วนผูกพันพระไตรยลักษณ์ยากจักผัน
หากยึดติดจิตจะวุ่นทุกวี่วัน
เมื่อรู้ทันก็ไม่ท้นมลทินใจ
ชื่นชมครับที่รู้เท่าทัน
ไม่เคล้าคลุกคลื่นกิเลสเหตุเสื่อมศรี
ไม่หลงคิดติดตำแหน่งแห่งโลกีย์
ก้อจะมีมรรคผลหนทางไป
อันยศถาบรรดาศักดิ์มักไม่เที่ยง
มันเป็นเพียงสมมุติสัจสะพัดไหว
เมื่อเกิดขึ้นเหมือนตั้งอยู่ครู่แล้วไป
มิมีใครคล้องยุดหยุดได้เลย
เมื่อมันมีสักแต่มีไม่ลุ่มหลง
เลิกพะวงว้าวุ่นเถอะคุณเอ๋ย
อยู่กับมันรู้ทันไว้ว่าได้เคย
ชื่นชมเชยชั่วครั้งคราแล้วลากัน
สรรพสิ่งสรรค์บรรดาที่มีอยู่นั้น
ล้วนผูกพันพระไตรยลักษณ์ยากจักผัน
หากยึดติดจิตจะวุ่นทุกวี่วัน
เมื่อรู้ทันก็ไม่ท้นมลทินใจ
ชื่นชมครับที่รู้เท่าทัน
ล้วนสมุติ จุติ มีดับเกิด
ตอบลบหากว่าเปิดประตูใจอะไรแท้
กลางวันมา มืดไป ในเปลี่ยนแปร
ชีวิตแน่ ไหนหนอ กอเวลา
ล้วนสมุติ จุติ มีดับเกิด
ตอบลบหากว่าเปิดประตูใจอะไรแท้
กลางวันมา มืดไป ในเปลี่ยนแปร
ชีวิตแน่ ไหนหนอ กอเวลา