๐ เพียงวูบวาบ มีภาพไหว ในเงาฝัน
คิดถึงกัน ก็สุขล้น คนดีเอ๋ย
แม้เรือนร่าง จะห่างหาย คลายจากเคย
ไม่ลืมเลย รอยสัมพันธ์ อันเคยมี
๐ เพียงลมแผ่วพาบทเพลงบรรเลง-ร้อง
ดังเสียงน้องนั้นล่องลอยคอยบอกพี่
ว่าหงอยเหงาแสนเปล่าเปลี่ยวเดี่ยวเหลือดี
เหมือนนกที่ไร้ปีกบินสิ้นพลัง
๐ ดุจมัจฉา มาว่ายเวียน วังน้ำวน
มักสับสน และหม่นไหม้ ไร้ความหวัง
พี่สดับ ศัพท์สังคีต กรีดใจจัง
จึงร้องสั่ง สายลมหวน ครวญถึงเธอ
๐ แม้สูญดิน สิ้นแผ่นฟ้า ไร้อากาศ
สายธารขาด สิงขรทรุด, ...รักนุชเสมอ !
ดั่งลอราช รักแพงเพื่อน เหมือนนะเออ
อยากเจอะเจอ เจ้าจอมขวัญ ผูกพันใจ
๐ อยากอยู่ใกล้ ได้นอนกอด พลอดคำหวาน
คอยเกลากานท์ กล่อมอนงค์ จนหลงใหล
แต่เพราะห่าง ต่างพำนัก พักกันไกล
พี่จึงได้ เพียงรำพึง คิดถึงคุณ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น