**บุพเพเสกสรรฉันและเธอ**

 

๐ เหมือนบุพเพเสกสรรให้ฉัน – เธอ
ได้มาเจอจนผูกพันกันแน่นเหนียว
เหมือนสองใจเรานั้นฟั่นเป็นเกลียว
คอยยึดเหนี่ยวเกี่ยวกระหวัดรัดรึงแรง

๐ แม้สองวัยไกลห่างต่างกันมาก
ดูเหมือนยากยามคบหาคราแสวง
แต่พอพบผูกพันพลันหายแคลง
เธอแสดงน้ำใจยากใครเทียม

๐ คอยโอบเอื้ออารีพี่ทุกอย่าง
ไม่เคยห่างสายตาหมั่นมาเยี่ยม
ยามเจ็บไข้ได้ป่วยยังช่วยเตรียม
ของควรเขียมควรขัดระมัดระวัง

๐ หมั่นถามไถ่ไขว่คว้าสิ่งน่าปลื้ม
มาให้ดื่มให้คลายคล้ายมนต์ขลัง
จนพี่สร่างห่างไข้ได้เร็วจัง
ทั้งลุกนั่งยืนเดินเพลิดเพลินใจ

๐ ยามฉันหวังตั้งใจใฝ่สร้างภาพ
พอเธอทราบก็คอยสร้างวางพื้นให้
คอยแนะนำพร่ำสอนทุกตอนไป
จนสร้างได้ใช้งานคู่กานท์กลอน

๐ ฉันสุดปลื้มมิลืมเลยที่เคยช่วย
เธอคนสวยฉันยังซึ้งถึงคำสอน
ทุกคืนค่ำพร่ำหาคราเข้านอน
ยอมกอดหมอนก่อนหลับตาพาฝันเพลิน