๐ อย่าพึงหวังตั้งใจให้มากนัก
เพราะความรักมักเหเสน่หา
เนื่องในใจคนนั้นผันแปรพา
ให้อุราไหวหวั่นกันเรื่อยไป
๐ วานนี้รักวันนี้ลืมเคยปลื้มสิ้น
เหมือนเล่ห์ลิ้นแลบตวัดสลัดไส
หากยึดมั่นเมื่อผันแปรก็แพ้ใจ
ก่นร่ำไห้เหือดแห้งแล้งน้ำตา
๐ จะฝากเดือนฝากดาวพราวฟ้าใส
อย่ามั่นใจจะรอดปลอดเชียวหนา
ราตรีใดดาวร่วงอาจพ่วงพา
เอารักมาหมกดินสิ้นสุขพลัน
๐ จงเอารักฝากใจเราไว้เถิด
แม้จะเกิดกรรมกลายสลายฝัน
หากเรารู้เล่ห์รักประจักษ์นั้น
ยังมีวันผันแปรแก้ไขคืน
๐ เมื่อจะรักอย่ามักกลัวมัวคิดมาก
เอารักฝากฝันไว้ไร้ฝ่าฝืน
คอยถนอมกล่อมใจให้ยั่งยืน
ความสดชื่นจะกระชับกลับมาเอง
เพราะความรักมักเหเสน่หา
เนื่องในใจคนนั้นผันแปรพา
ให้อุราไหวหวั่นกันเรื่อยไป
๐ วานนี้รักวันนี้ลืมเคยปลื้มสิ้น
เหมือนเล่ห์ลิ้นแลบตวัดสลัดไส
หากยึดมั่นเมื่อผันแปรก็แพ้ใจ
ก่นร่ำไห้เหือดแห้งแล้งน้ำตา
๐ จะฝากเดือนฝากดาวพราวฟ้าใส
อย่ามั่นใจจะรอดปลอดเชียวหนา
ราตรีใดดาวร่วงอาจพ่วงพา
เอารักมาหมกดินสิ้นสุขพลัน
๐ จงเอารักฝากใจเราไว้เถิด
แม้จะเกิดกรรมกลายสลายฝัน
หากเรารู้เล่ห์รักประจักษ์นั้น
ยังมีวันผันแปรแก้ไขคืน
๐ เมื่อจะรักอย่ามักกลัวมัวคิดมาก
เอารักฝากฝันไว้ไร้ฝ่าฝืน
คอยถนอมกล่อมใจให้ยั่งยืน
ความสดชื่นจะกระชับกลับมาเอง
เมื่อจะรักอย่ามักกลัวมัวคิดมาก
ตอบลบ