ทิวา - ราตรี
๐ ยามเย็นย่ำ ค่ำแล้ว แนวพฤกษา
ทั่วมรรคา ค่อยคล้ำ ดำมืดสนิท
หิ่งห้อยเหิร เห็นห่าง พร่างแสงนิด
แต่เพลินพิศ แพรวพราว ราวดารา
Kritsana Vejjasilp ๐ ราตรีหอม ดอมดม อารมณ์รื่น
แสนสดชื่น ชุ่มฉ่ำ นำใฝ่หา
พระพายพลิ้ว แผ่วผ่าน ซ่านกายา
สุขอุรา พาฝัน มิหวั่นกลัว
๐ เสียงไก่ขัน จันทร์เจ้าขา เริ่มลาแสงหิ่งห้อยเหิร เห็นห่าง พร่างแสงนิด
แต่เพลินพิศ แพรวพราว ราวดารา
Kritsana Vejjasilp ๐ ราตรีหอม ดอมดม อารมณ์รื่น
แสนสดชื่น ชุ่มฉ่ำ นำใฝ่หา
พระพายพลิ้ว แผ่วผ่าน ซ่านกายา
สุขอุรา พาฝัน มิหวั่นกลัว
ตะวันแจ้ง จรัสฟ้า มายิ้มหัว
อรุณรุ่ง จรุงหล้า ฟ้าหม่นมัว
เมฆหมอกยั่ว ทั่วโพยม โลมฤทัย
๐ หมู่วิหค นกกางเขน ค่อยส่งเสียง
นกเขาเคียง คู่มา พาหลงใหล
หรีดหริ่งหลบ เร้นร่าง หว่างพงไพร
รอคืนใหม่ ให้มา หาคู่มอง
๐ ยามอุษา นภาพ้น มีมนต์สรวง
ฟ้ารับดวง ตะวันฉาย คล้ายฉลอง
เฉลิมป่า ลดาฝัน มั่นแสงทอง
สุดลำยอง ท้องนภา นกกาบิน
กฤษณา เวช.
๒๔/๐๗/๒๕๕๙
ความคิดเห็นนี้ถูกผู้เขียนลบ
ตอบลบ