"สุนันยา"
วอนลมบอกรัก
ปล่อยให้ความคิดถึงคะนึงหา
ลอยล่องผ่านเมฆาม่านฟ้าใส
เพื่อนำพาเสียงร้องแห่งห้องใจ
บอกรักเธอกว่าใครแม้ไกลกัน
ฝากส่งความคิดถึงรำพึงผ่าน
เป็นบทกานท์ให้เธอใช่เพ้อฝัน
ว่ารักนี้ตราบจินต์สิ้นชีวัน
จะผูกพันมั่นซึ้งเพียงหนึ่งเดียว
ฝากเพลงคลอลมเคล้ามาเย้าหยอก
วอนลมบอกรักนี้ที่แลเหลียว
เป็นดั่งโซ่คล้องรักสลักเกลียว
แม้นเศษเสี้ยวของใจมิไกลเลย
ฝากสายใยรักพร้อม ถนอมค่า
ผ่านกาลมาเนิ่นนานถึงวันเผย
แรงใจเสริมเติมต่อรอชื่นเชย
หวังกอดเกยแนบชิด...นิจนิรันดร์
"สุนันยา"
วอนฟ้าห่มดาว วอนสาวห่มใจ
๐ เพียงลมผ่าน แผ่วเพลงหวาน ขานจากเจ้า
ก็รุกเร้า เฝ้ารำพึง คะนึงฝัน
รอยอดีต อันดื่มด่ำ ฉ่ำชื่นพลัน
บอกสัมพันธ์ อันแน่นเหนียว เป็นเกลียวใจ
๐ รักสองเรา นั้นเนานาน เหนือกาลเกี่ยว
จึงยึดเหนี่ยว หน่วงจิตมั่น มิหวั่นไหว
แม้ปีเดือน จะเคลื่อนลับ กับกาลไป
รักเราไม่ ได้เลื่อนลา แม้คราเดียว
๐ จากเพลงคลอ สายลมเคล้า มาเย้าหยอก
เสียงลมบอก ว่ารักนี้ ที่แลเหลียว
เป็นดั่งโซ่ ซึ่งคล้องรัก สลักเกลียว
ให้แน่นเหนียว เหนี่ยวเราไว้ มิคลายคลอน
๐ พี่แสนซึ้ง จึงเขียนกลอน มาอ้อนหา
พร้อมสัญญา ว่ารักจริง ไม่ทิ้งถอน
จะเคียงคู่ อยู่กับเจ้า คอยเว้าวอน
ยามนั่งนอน แนบน้องนิด ชิดกายใจ
รุจิเรข อภิรมย์
สวนฝันวรรณศิลป์ ยะลา
สวัสดียามเช้าค่ะพี่รุจ, พี่สุ
๐ โอ้...! แหว๋วกันแต่เช้า
ต่อไปนี้ไม่เศร้าเหงาหวั่นไหว
พี่สุจ๋าฟังสิกลอนอ้อนใจ
ตะวันนั่งชั่งใจ...ใคร่ต่อกลอน...อิอิ
Salavin Kanmitree
สุนันยา, รุจิเรข และพลอยตะวัน
สะบัดกวีได้แสนไพเราะยิ่ง
๒๘/๐๗/๒๐๑๓
สุนันยา, รุจิเรข และพลอยตะวัน
สะบัดกวีได้แสนไพเราะยิ่ง
๒๘/๐๗/๒๐๑๓
Sunanya Bonyoon ...ขอบคุณค่ะพี่รุจ
เพียงถ้อยกานท์สาส์นส่งตรงอักษร
ระบายกลอนอ้อนพร่ำคำปราศรัย
ด้วยคำรักถักทอก่อสายใย
ชื่นกระไรลำนำพี่ย้ำมา
อักษราพาชื่นหยิบยื่นให้
จากหทัยหนึ่งดวงพร้อมห่วงหา
ฝากสายลมพรมผ่านม่านเมฆา
แทนสัญญาของใจเมื่อไกลกัน
ฝากรักคล้อยลอยลมมาห่มห้อม
ฝากใจพร้อมน้อมนำดั่งความฝัน
ฝากใจนี้แนบเนาเฝ้าผูกพัน
พี่อย่าผันเปลี่ยนไป ให้น้องตรม
จากหทัยหนึ่งดวงพร้อมห่วงหา
ฝากสายลมพรมผ่านม่านเมฆา
แทนสัญญาของใจเมื่อไกลกัน
ฝากรักคล้อยลอยลมมาห่มห้อม
ฝากใจพร้อมน้อมนำดั่งความฝัน
ฝากใจนี้แนบเนาเฝ้าผูกพัน
พี่อย่าผันเปลี่ยนไป ให้น้องตรม
