คิดถึง
โดย ... พลอย ตะวัน
นานเหลือเกินที่เราไม่เจอกัน
แต่คิดถึงทุกวันให้หวั่นไหว
นึกถึงไออุ่นรักร้อยปักใจ
ความคุ้นเคยมอบให้ใช่จะจาง
/เหงา..ฉันคง เหงามาก หากขาดเธอ
จึงมานั่งละเมอเพ้อหาบ้าง
ก็มันรักเหลือหลายเกินคลายจาง
ร่ายกลอนอย่างเศร้าเศร้ารุมเร้าทรวง
/ออกซิเจนในหัวใจคงไม่เหลือ
เพื่อจุนเจือยามไกลในบางช่วง
คิดถึงนะ
คิดถึงกันจึงหมั่นทวง
ยังห่วงหวงมิวายสายสัมพันธ์
/ขอเถอะนะแค่อยากได้ยินเสียง
ขอสักคำแนบเคียงมาเรียงฝัน
ขอสักนิดโทรศัพท์จับคุยกัน
ขอเท่านั้นความล้าคงล่าตาม
/คนของรักสลักคำนำมาส่ง
ความซื่อตรงก็มากยากหักห้าม
วันละครั้งหวังโทร.หามาสื่อความ
กอดกันยามมีทุกข์รุกลามโลมฯ
๒๔ ธันวาคม ๒๕๕๖
แพรอักษร
พี่ก็คิดถึงตะวัน
๐ พี่ก็คิดถึงตะวันในวันห่าง
ไม่เคยจางจากใจยามไกลโฉม
ประไพพักตร์มักแสดงดุจแสงโคม
คอยน้าวโน้มให้คะนึงคิดถึงกัน
๐ และมีบ้างบางช่วงยามห่วงหา
แล้วอุราระทมทุกข์ไร้สุขสันติ์
เพราะใจพร่ำร่ำคะนึงถึงลาวัณย์
พี่ผูกพันเกินพรากจากกัลยา
๐ ยามลมโชยเฉื่อยฉิวต้องผิวเนื้อ
พี่หนาวเหลือจะรำพันเฝ้าฝันหา
อุ่นไออิงอนงค์แนบแอบอุรา
คอยเคลียหน้านวลนาบซาบซึ้งทรวง
๐ เพลงคิดถึงใจจะขาดช่างบาดจิต
ชวนให้คิดคะนึงหาคราแหนหวง
พี่ไม่อยากจากกันจึงหมั่นทวง
ทุกทุกช่วงเวลาอย่ารำคาญ
๐ แม้ยามเช้าพี่ก็เฝ้าคิดถึงน้อง
ยามสายจ้องเที่ยวมองหาคนตาหวาน
พอยามเย็นไม่เห็นหน้าพาร้าวราน
หากสงสารวานซบทรวงทุกช่วงกาล
โดย...รุจิเรข
อภิรมย์
สวนฝันวรรณศิลป์
ยะลา
๒๕ ธันวาคม ๒๕๕๖
๒๕ ธันวาคม ๒๕๕๖
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น