ความคิดถึง ส่งไป ไกลสุดกู่
๑ ความคิดถึง ปล่อยไกล ไปอากาศ
สีผุดผาด ชมพูพรั่ง บนฝั่งฝัน
ใส่กลิ่นหอม ความรักห่อ รอให้กัน
เธอคนนั้น อยู่ที่ไหน ไกลสุดตา
ใส่กลิ่นหอม ความรักห่อ รอให้กัน
เธอคนนั้น อยู่ที่ไหน ไกลสุดตา
๒ ฝากเป็นเพลงลอยผ่านประสานศัพท์
ช่วยสดับ ลำนำดี มีคุณค่า
ดวงฤทัย ให้เธอจอง ขอมองมา
หรือไร้ค่า คำคิดถึง จึงไม่แล
๓ ใครก็ได้ ช่วยรับดาว ที่พราวพร่าง
ดาวใจวาง ดอกไสว เพราะใกล้แผล
คำคิดถึง ชายใด จงได้แคร์
น้องชะแง้ ... ชะโงกลม สุดซมซาน
๔ หวังคิดถึง ส่งไป ไกลสุดกู่
คำมาสู่ รักมาสม ... อย่าล้มสาร
ส่งดาวใจ มาให้จับ อย่าลับจาร
นานแสนนาน อสงไขย ใครเล่าคลอ
๕ เธอคงไม่ เข้าใจ ใครคนนี้
ขอได้มี ดอกไม้มา เป็นยาหมอ
บุปผาหอม คนนี้ สิเฝ้ารอ
ปลายฟ้าหนออย่าเมินหน้าจันทร์อย่าแรม
มิอยากให้เธอนั้นเป็นเช่นจันทร์แรม
เฉิดไฉไลแลเรียงรายพรายแอร่ม
ดาวกระพริบระยิบระยับดูวับแวม
เหมือนจะแย้มให้ยินกลอนอ้อนทักทาย
๐ ความคิดถึงซึ่งส่งไป ได้รับแล้ว
คำยังแผ่วแว่วในหูมิรู้หาย
เพลงที่กล่อมพร้อมกลอนฝากยากจางคลาย
เพียงพระพายพัดพาหวน ชวนปลื้มนัก
๐ โปรดรู้ซึ้งถึงหัวใจในแก่นแท้
ไม่เคยแม้เมินอนงค์จงประจักษ์
สี่ห้องในใจดวงนี้มีแต่รัก
ถึงไม่ทักและไม่ถามแต่ตามดู
๐ ทั้งกดไลค์ไล่คอมเม้นท์เห็นในเฟซ
เป็นพิเศษเพียงสมรอักษรหรู
อย่าน้อยใจไปเลยนะยอดพธู
พี่รับรู้ทุกเรื่องราว ทุกคราวไป
๐ และเข้าใจในรสสารกานท์เสนาะ
เพลงไพเราะเจาะจนจิตคิดหวั่นไหว
คอยคะนึงถึงกฤษณาเพลาไกล
มิอยากให้ เธอนั้นเป็นเช่นจันทร์แรม