ขอแค่...เงา...
😤😤😤😤😤😤😤😤😤
จากใครหนึ่งซึ่งเคยชิดเชยชื่น
กับวันคืนจากคนกมลหมอง
กับสัญญายืดยาวเมื่อคราวครอง
แอบร่ำร้องคืนวันใยผันแปร
ปลีกตัวตนพ้นทางสว่างใส
กรีดหัวใจเยียบเย็นจนเห็นแผล
ปล่อยน้ำตาทาหลั่งโถมถั่งแด
ไม่มีแม้ความฝันช่วยบรรเทา
จากคนหนึ่งซึ่งอนาถวาสนา
เก็บสัญญายึดเหนี่ยวคืนเปลี่ยวเหงา
เพียงสัมผัสรัดร่างแต่บางเบา
เก็บรูปเงาสวมกอดตลอดกาล
****พราวรวี*****
****กวีเพียงดิน****
*ขอบคุณภาพจากอินเทอร์เน็ตค่ะ*
กำลังใจ
...ช่างร้อยรสบทกวีอย่างมีศิลป์
ล้วนโรยรินร่ายร่ำทุกคำขาน
สงสารนวลชวนรันทดตามบทกานท์
โอ้อีกนานเพียงไหนได้สุขคืน
ล้วนโรยรินร่ายร่ำทุกคำขาน
สงสารนวลชวนรันทดตามบทกานท์
โอ้อีกนานเพียงไหนได้สุขคืน
รุจิเรข อภิรมย์
สวนฝันวรรณศิลป์ ยะลา
๒๕/๐๙/๒๕๖๓
๒๕/๐๙/๒๕๖๓