รอยหม่นบนเถียงนา
๐ ได้ยินเสียงเพลงนี้แล้ว โปรดรับรู้ด้วยว่า พี่ยังรักและคิดถึงเธออยู่ต
รอยหม่นบนเถียงนา
***************************
๐ เถียงนาน้อยมีรอยหม่นอยู่ปนเปื้อน
มันเสมือนมีรอยช้ำย้ำใจพี่
ทุกครั้งเห็นเป็นร้าวรวดปวดฤดี
เถียงนานี้ที่เราสองร้อยกรองกานท์
๐ เป็นถ้อยคำรำพันสัญญารัก
จะเพียรภักดิ์ถักทอก่อประสาน
ให้ใจสองครองคู่อยู่เนิ่นนาน
แม้กัปกาลรานลับไม่อับปาง
๐ จะเคียงครองปองหมายไม่หน่ายหนี
หากชีวีวายวอดถอดจากร่าง
จะไม่ร้างห่างไกลให้จืดจาง
อยู่ข้างข้างของกันนิรันดร
๐ ไม่ทราบน้องท่องจำย้ำอยู่ไหม
พอห่างไกลไยเงียบงันพลันสังหรณ์
คงจะลืมสิ้นแล้วแนวทางกลอน
พี่จึงนอนเดียวดาย ... เธอหายไป
๐ หรือลืมชู้ผู้นี้ที่นี่แล้ว
จึงมิแว่วคำหวานเคยขานไข
สัญญานั้นพลันขาดพินาศไป
เหมือนถ่านไฟมอดลับดับนิรันดร์
***************************
รุจิเรข อภิรมย์
อาศรมศานติสุข "สวนฝันวรรณศิลป์"
๓๓/๒ ถ.ไชยจรัส ๑ อ.เมืองยะลา
จ.ยะลา ๙๕๐๐๐
กลิ่นปรางนางหอม- ทูล ทองใจ
รุจิเรข อภิรมย์ ...เป็นเพลงที่ชื่นชอบอีกเพลงหนึ่งของผมครับ ขอบคุณคุณกุสุมาที่กรุณาแบ่งปันเพลงนี้มาให้ครับ หวังว่าท่านอื่นที่มีโอกาสเข้ามาอ่านโพสต์นี้ คงมีความรู้สึกเช่นเดียวกับผม กรุณากดไลค์ให้คุณกุสุมาด้วยนะครับ
Kusuma Boonmee กลอนคุณพี่รุจน์ก็เพราะเจ้าค่ะ นานๆถึงจะได้อ่านกลอนสักครั้ง ถ้ามีเวลาจะเข้ามาต่อกลอนด้วยบ่อยๆเจ้าค่ะ
Sunanya Bonyoon ...
ยังคำนึงมิหน่ายแม้กายห่าง
ใช่แรมร้างจางจรยังนอนฝัน
โอ้พี่เอยเคยเคียงครองนั่งมองจันทร์
เถียงนานั้นจำอย่ไม่รู้เลือน
ยังคำนึงมิหน่ายแม้กายห่าง
ใช่แรมร้างจางจรยังนอนฝัน
โอ้พี่เอยเคยเคียงครองนั่งมองจันทร์
เถียงนานั้นจำอย่ไม่รู้เลือน
17 เมษายน 2013 เวลา 16:57 น.เลิกถูกใจ5
ขอบคุณที่มีฝันถึงวันเก่า
เถียงนาเราเหงาหงอยพร้อมรอยเปื้อน
เมื่อไหร่หนอลออตาจะมาเยือน
แม้ว่าเดือนลับฟ้า ... ยังมาคอย
รุจิเรข อภิรมย์
ขอบคุณที่มีฝันถึงวันเก่า
เถียงนาเราเหงาหงอยพร้อมรอยเปื้อน
เมื่อไหร่หนอลออตาจะมาเยือน
แม้ว่าเดือนลับฟ้า ... ยังมาคอย
รุจิเรข อภิรมย์
*****ตรึงใจ*****
ร้อยลำนำคำกานท์เป็นสาส์นฝาก
ใช่ว่าอยาก จากไกล ให้ห่างเหิน
คิดถึงอยู่ มิหาย หรือหมายเมิน...
แต่บังเอิญ เกินคำ พร่ำภิปราย
ได้แต่วอน ฝากลม ช่วยห่มซับ
มาช่วยรับ คำร้อย ถ้อยความหมาย
ว่าคงหวง ห่วงอยู่ ไม่รู้คลาย
แต่ด้วยกาย อ่อนล้า ใช่ลาเลือน
ความอาทร ก่อนนี้ ฤดีมั่น
ไม่แปรผัน หันกลาย คล้ายเชือดเฉือน
มากเหตุผล คนเศร้า ที่เข้าเยือน
ใจคงเตือน ตอกย้ำ ทุกคำกลอน
ฝากลำนำ พร่ำถึง รำพึงผ่าน
ตอบเป็นสาส์น อักษรา อย่าทอดถอน
จากคนที่ สุดเหงา เพราะร้าวรอน
ส่งคำวอน อ้อนถึง….ด้วยตรึงใจ
"สุนันยา"
