สวนฝันวรรณศิลป์(ร้อยกรอง): กุมภาพันธ์ 2016

วันอังคารที่ 16 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2559

โดย

๐ เสียงแคนแผ่ว แว่วหวาน จากม่านเหนือ

คล้ายคำเอื้อ อาทร สะท้อนหา

อ่อนเอ๋ยอ่อน ซ่อนช้ำ ดอกจำปา

เมื่อเจ้าลา กิ่งใบ ไม่หวนคืน

พรุ่งนี้แล้ว สิหนอ จะขอรัก

คำทายทัก จากใจ ใช่ใครอื่น

หากแม้นรัก ลอยไกล มิใคร่คืน

คงสะอื้น ร้องไห้ อยู่ดายเดียว

๐ รักมิได้คลายคลอนอย่างค่อนว่า

ยังคงมามองเมียงเคียงข้องเกี่ยว

ทุกค่ำเช้าเฝ้าฟูมฟักรักจริงเจียว

มิเคยเลี้ยวลดหายหรือหน่ายเธอ

อย่าระแวงแคลงใจให้วุ่นจิต

สิ่งควรคิดคือฉันมั่นเสมอ

วาเลนไทน์ในวันพรุ่งยังมุ่งเจอ

วานอย่าเผลอผลักไสจนไกลกาย

Rujirek Apirom

๐ ขอรักเธอ เผลอตาม ถึงสามชาติ

แต่หวั่นหวาด เกรงกลัว หัวใจหาย

รักวันนี้ ที่แน่ แค่ถึงตาย

ชีพสลาย ใจจัก มั่นรักเธอ

วันจันทร์ที่ 8 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2559

ตรุษจีน – วันจ่าย

****

๐ มีนางหนึ่งซึ้งใจอยากใกล้ชิด
แต่ก็ติดต่างเผ่าเราเกินฝัน
เจ้าลูกจีนพี่ลูกไทยทำไงกัน
เหมือนฟ้ากั้นเราสองยากตรองจริง

๐ ประเพณีมีอยู่ดูเหมือนขวาก
ง่ายเหมือนยากหากจะครองคู่น้องหญิง
อีกฐานะเราก็ต่างหากอ้างอิง
พี่ก็ยิ่งอยู่ไกลแม้ใกล้กัน

๐ ได้แต่มองคล้องจินต์ถวิลเจ้า
ตั้งแต่เช้ายันค่ำพร่ำเพ้อฝัน
รักเจ้ามากยากจะลืมปลื้มทุกวัน
เห็นจอมขวัญ นั้นงามยิ่ง กว่าหญิงใด

๐ แม้กี่เพ้าเจ้าก็งามยามพินิจ
ช่างแนบชิดสนิทเนื้อสมเชื้อไข
สีฟ้าสดจรดร่างช่างตรึงใจ
ไม่มีใครงามเทียบเปรียบนวลพรรณ

๐ ยามร้องเพลงบรรเลงหวานขานเพียงแผ่ว
ดังน้องแก้วกัลยากล่อมพาฝัน
หากเราสองครองคู่อยู่ร่วมกัน
คงสุขสันติ์สุดแสนไม่แม้นใคร

๐ ถึงวันจ่ายหลายหลากพี่อยากช่วย
เช่นน้องม่วยมอง – ซื้อ, พี่ถือให้
คอยติดตามงามชื่นระรื่นใจ
จะมิให้เจ้าลำบากจากจ่ายนั้น

๐ จึงฝากคำลำนำกลอนมาวอนน้อง
อย่าได้มองประเพณีที่กางกั้น
อาม้า-เตี่ยต่างก็เลือนอยู่เหมือนกัน
อาม่านั้นคือคนไทยใช่อื่นเลย

*

รังสรรค์
โดย รุจิเรข อภิรมย์

อาศรมศานติสุข "สวนฝันวรรณศิลป์"๓๓/๒ ถ.ไชยจรัส ๑
ต.สะเต็ง อ.เมืองยะลา จ.ยะลา ๙๕๐๐๐

8 กุมภาพันธ์ 2013 เวลา 22:34 น