สวนฝัน

สวนฝัน

วันจันทร์ที่ 21 กันยายน พ.ศ. 2558

อิงดาวกลับมาแล้ว





  • อิงดาวกลับมาแล้ว


    ๐ เพียงอิงดาวไม่พราวฟ้าพาคิดถึง
    คอยคะนึงค้นหาทุกแห่งหน
    แต่ไร้เงางามงอนฤาซ่อนตน
    สุดจะทนจึงถามไถ่ไปที่แดง

    ๐ เมื่ออิงดาวมาพราวฟ้าอีกคราหนึ่ง
    แม้ไม่ถึงเปล่งประกายฉาบฉายแสง
    เพราะโรคภัยพ้องพาลรานเรี่ยวแรง
    แต่ก็แฝงความนัยไม่ทิ้งกัน

    ๐ จะกลับมาพาฝันปันแบ่งอีก
    เพียงขอปลีกปรับตนจนสุขสันติ์
    แล้วจะร่ายรสวลีที่ผูกพัน
    เพื่อเพื่อนนั้นบันเทิงสุข...ทั่วทุกคน

    ๐ ได้ฟังคำล้ำเลิศประเสริฐสุนทร์
    ขอให้คุณอิงดาวพราวเวหน
    ผ่านโรคภัยไปได้ไร้กังวล
    ดั่งเทพดลดุษฎีแต่นี้ไป


    รุจิเรข  อภิรมย์
    สวนฝันวรรณศิลป์ ยะลา
    ๖ / ๖ / ๕๘




วันพุธที่ 27 พฤษภาคม พ.ศ. 2558

ฝากรักไว้ ในแสงดาว










"ฝากรักไว้ ในแสงดาว "

ถ้อยคำหนึ่ง ซึ่งแอบ อยู่แนบจิต
ด้วยลิขิต คำคม ผสมผสาน
ที่สอดสร้อย ร้อยทรวง ถึงดวงมาน
ดังหวิวแว่ว แผ่วหวาน สะท้านจินต์

สายใยตัด ไม่ขาด สลัดรัก
ด้วยคำภักดิ์ หนักแน่น ปานแท่นหิน
จากสัมพันธ์ รู้ค่า ตราบฟ้าดิน
ทรวงถวิล โหยหา ไม่ลาเลือน

ลำนำส่ง ตรงผ่าน กานท์อักษร
ใช่เป็นคำ ออดอ้อน สะท้อนเหมือน
สำนวนร้อย เพียงอยาก ฝากดาวเดือน
จะเก็บเตือน ดวงจินต์ ถวิลรัก

เพียงดวงจิต สัมผัส ไม่ปัดป้อง
เพียงเราสอง เข้าใจ ให้ตระหนัก
เพียงรู้ซึ้ง ความนัย ว่าใจภักดิ์
เพียงรู้จัก หนึ่งเดียว ที่เกี่ยวดอง

ทั้งชีวิต จิตใจ ยังหมายมั่น
ให้เธอนั้น มองเห็น เป็นเจ้าของ
ดวงฤดี มอบไว้ ให้เธอครอง
มิมีสอง ข้องเกี่ยว แม้...เสี้ยวใจ

หวานใดเล่า เท่ารัก สลักร้อย
หวานในถ้อย ลำนำ ที่หวามไหว
หวานวลี ร้อยเรียง เคียงหทัย
หวานด้วยใจเพียงหนึ่ง....ซึ้งเลิศเลอ

ฝากรักที่  แสงดาว แวววาววับ
ให้ประดับ คล้องคู่ อยู่เสมอ
เก็บฟ้าสาน แทนอุ่นไอ ห่มให้เธอ
แทนผ้าหนา ยามเจอ ละอองอวล

หมอกลงรับ กับลม ที่โถมถา
ส่งห่วงใย ข้ามฟ้า อย่าไห้หวน
จินตนา อิงแอบ เนาแนบนวล
ใจรัญจวน  ขวนชิด  แม้นิทรา


 สุนันท์ยา








รักฝากใจ
*******************
๐  อย่าพึงหวัง  ตั้งใจ  ให้มากนัก
เพราะความรัก  มักหันเห  เสนหา
เนื่องใจคน  นั้นวนว่าย  คล้ายกุ้งปลา
รักแล้วลา  พาไหวหวั่น  กันเรื่อยไป

๐  วานนี้รัก  วันนี้ลืม  เคยปลื้มสิ้น
เหมือนเล่ห์ลิ้น  แลบตวัด  สลัดไส
หากยึดมั่น  เมื่อผันแปร  ก็แพ้ใจ
ก่นร่ำไห้  ห่อนเหือดแห้ง  แล้งน้ำตา

๐  จะฝากเดือน  หรือฝากดาว  พราวฟ้าใส
อย่ามั่นใจ  ว่าจะรอด  ปลอดปัญหา
ราตรีใด  ที่ดาวร่วง  อาจพ่วงพา
เอารักมา  หมกดินสิ้นสุขพลัน

๐  จงเอารักฝากใจเราไว้เถิด
แม้จะเกิดกรรมกลายสลายฝัน
หากเรารู้เล่ห์รักประจักษ์นั้น
ยังมีวันผันแปรแก้ไขคืน

๐  เมื่อจะรักอย่ามักกลัวมัวคิดมาก
เอารักฝากกับฝันไว้ไร้ฝ่าฝืน
คอยถนอมกล่อมดวงใจให้ยั่งยืน
ความสดชื่นจะกระชับกลับมาเอง

********************
โดย ... รุจิเรข  อภิรมย์
สวนฝันวรรณศิลป์  ยะลา
๒๗/๐๕/๒๕๕๘


วันอังคารที่ 26 พฤษภาคม พ.ศ. 2558

ยังไม่ลืม เคยปลื้มเธอ










ยังไม่ลืม  เคยปลื้มเธอ
*************************

๐  จากที่ถามความนัยหากใคร่รู้      ตอบได้อยู่แต่ว่ายากหากมั่นหมาย            
จะให้ตอบอย่างชอบจิตไม่คิดคลาย  เพราะลางร้ายล้วนมีที่คอยเตือน
              
๐  อันความรักรักได้ใช่รังเกียจ               
                                   แต่ฉิวเฉียดชอกช้ำทำแผลเกลื่อน
                                   เมื่อรักไม่สมปองต้องกระเทือน
                                   เพราะไม่เหมือนมาดหมายตอนปลายมือ

๐  พี่รู้แจ้งจึงไม่แกล้งมาหลอกเจ้า                   มิให้เข้าใจผิดคิดเชื่อถือ
มาหลงรักปักใจจนใครลือ                             ว่านี่คือคนรักคู่นักกลอน

                                   ๐  เราเป็นได้  คล้ายเพื่อน-พี่  ที่ดียิ่ง
                                   ไม่มีสิ่งใดพรากยากทึ้งถอน
                                   ไม่เคยคิดเคืองขัดหรือตัดรอน
                                   มีแต่ผ่อนเข้าหาคราคลางแคลง

๐  ยามเจ้าล้ามาจากงานถึงบ้านเล่า         พี่ก็เฝ้าผ่อนคลายมิหน่ายแหนง
ทุกสิ่งอย่างต่างมีที่แสดง                        มิได้แกล้งกล้าหลอกบอกความนัย 

                                   ๐  ที่เจ้าถามความสิ้นยินอย่างนี้
                                   คงไม่มีมวลปัญหามาสงสัย
                                   หากพลาดนิดผิดหน่อยคอยอภัย
                                   ยังอาลัยมิเลือนลืม..เคยปลื้มเธอ 

                            *************************
                                        โดย ... รุจิเรข  อภิรมย์
                                           สวนฝันวรรณศิลป์  ยะลา
                                    


วันอาทิตย์ที่ 24 พฤษภาคม พ.ศ. 2558

คิดถึงอิงดาว





  •                                   ~..คำถามในห้วงคำนึง..~


    ครวญไตร่ตรองมองซึ้งถึงพี่แจ้ง
    ความเคลือบแคลงแฝงนักจักสงสัย
    จริงหรือลวงล่วงกาลเนิ่นนานไป
    สักวันหนึ่งคงได้ให้เผยมา..


                              รักหรือไม่ไม่รู้ดูมิออก
                             สายตาบอกหยอกเย้าเคล้าภาษา
                             หวานแสนหวานน้ำผึ้งติดตรึงตรา
                             ช่างสรรหาหว่านล้อมหลอมละลาย..


    ร้อยคารมคมแสนสุดแหนหวง
    พันอักษรดุจบ่วงล้วงมุ่งหมาย
    หมื่นคารมจมฝากจากใจชาย
    แสนวุ่นวายชวนเชื่อเหลือพักพิง.


                              ขอเวลาครวญใคร่ในคำอ้าง
                             แหวกทรวงวางสี่ห้องมองแน่นิ่ง
                             เพียงสายตาอาทรอ้อนแอบอิง
                             การกระทำคือสิ่งที่ต้องตรอง..




                                                   ƸӜƷ..อิงดาว พราวฟ้า.«☆ ....









    คำตอบจากดวงใจ...


    ๐ ยินคำถาม หาความจริง จากอิงดาว 
    ถึงเรื่องราว ร้าวรอนจน กมลหมอง 
    เพราะเคลือบแคลง ว่าแฝงเล่ห์ ในร้อยกรอง 
    กลัวจะต้อง นองน้ำตา ถ้าหลงลม 

    ๐ พี่บอกแล้ว นะแก้วตา ว่าใจพี่ 
    ไม่เคยมี นารีใด ไว้สู่สม 
    มีแต่เจ้า เฝ้าฟูมฟัก รักชื่นชม 
    รื่นภิรมย์ และหลงใหล ไม่เคยคลาย 

    ๐ จากดวงตา ถ้าหมั่นสบ จักพบว่า 
    ทุกปัญหา ที่เธอถาม มากความหมาย 
    มีคำตอบ คอยปลอบใจ ให้ค่อยคลาย 
    อย่าแหนงหน่าย พี่เลยหนา ถ้ารักจริง 

    ๐ ขอจงอย่า ยืดครวญใคร่ ให้นานเนิ่น 
    หากนานเกิน หรือเมินหมอง นะน้องหญิง 
    พี่คงตรม ระทมช้ำ กับคำติง 
    ยินดียิ่ง ถ้าอิงดาว เธอเข้าใจ

    จาก .. รุจิเรข  อภิรมย์
    สวนฝันวรรณศิลป์  ยะลา



    ก่อนตะวันจะตกดิน




      มาเพื่อบอกลาเพื่อน ๆ ทุกคน
      ผมป่วยมาก
      จึงไม่อาจเข้ามาสังสรรค์กับเพื่อน ๆได้ตามปกติ
      จะเป็นการอำลาชั่วนิรันดร์หรือไม่ยังไม่มีใครบอกได้
      หากวาสนาเรายังมีต่อกันก็คงมีโอกาสได้เข้ามาพูดคุยกันอีก...
      สำหรับวันนี้ ผมเข้ามาเพื่ออำลาเพื่อน ๆ ก่อนที่ตะวันจะตกดินครับ




        เพื่อนบอกลา.....

        เพียงยินเพื่อนบอกลาน่าใจหาย
        อำลาคล้ายจะจากพรากดับสูญ
        ด้วยโรคภัยหลายหลากฝากอาดูร ...
        มันพอกพูนเพิ่มทั่วกลัววายปราณ


        ส่งแรงใจไปถึงพ่อเพื่อนยาก
        อย่าพึ่งพรากจากไปขอเรียกขาน
        สู้ให้ถึงที่สุดอยู่ให้นาน
        โรคร้ายผ่านพ้นไปในเร็วพลัน




        ด้วยมิตรภาพที่งดงามค่ะ
        เมธินี เธียรนันทน์
        30 เม.ย.2558
        ดูเพิ่มเติม

          .
          ในที่สุด ปาฏิหาริย์ก็มีจริง

          ด้วยแรงใจที่เพื่อน ๆ และผู้ใหญ่ผู้มีพระคุณ
          เข้ามาไลค์ คอมเม้นท์ แชต ส่งไลน์ และส่งสิ่งของไปให้เป็นกำลังใจ
          บางคนก็โทรศัพท์ไปถามข่าวคราวด้วยความห่วงใย อวยพรให้ผมหายจากโรคภัยที่คุกคาม
          ตลอดจนความเอาใจใส่อย่างดียิ่งของ นพ.บุญสิทธิ์ เลขะกุล...
          ที่วินิจฉัยโรคได้อย่างถูกต้องแม่นยำ เอาใจใส่ดูแลผมอย่างดีตลอดมา
          จนบัดนี้อาการไอจนมีโลหิตทะลักออกมาพร้อมเสมหะอย่างต่อเนื่องหลายวัน
          เจ็บคอ เสียงพูดหายไป ต้องติดต่อกับคนรอบข้างด้วยตัวอักษร
          หายใจลำบาก เหนื่อย ล้า ไม่สามารถอยู่ในอิริยาบถหนึ่งอิริยาบถใดนาน ๆ ได้ จะหายใจไม่ออก ต้องเปลี่ยนอิริยาบถอยู่ตลอดเวลาจึงจะหายใจได้ อาการเหล่านี้ได้หายไปโดยสิ้นเชิงแล้วครับ มีบ้างก็ความอ่อนล้า อยากหลับอยู่ตลอดเวลา  และหายใจลำบากในบางครั้งเท่านั้น
          จึงเรียนมาเพื่อทราบด้วยความสำนึกในพระคุณของทุกท่านที่ช่วยกันเสริมพลังให้พระอาทิตย์โผล่พ้นขอบฟ้าขึ้นมาฉายแสงได้อีกครั้งหนึ่ง
          แสงแรกของตะวันได้เริ่มขึ้นแล้วนะครับในวันนี้
          ขอขอบคุณธารน้ำใจทุกสายที่หลั่งใหลมาสู่ผม
          จะไม่ลืมน้ำใจของทุกท่านแม้ชั่วชีวิตสลาย
          ขอบคุณอีกครั้งครับ

          ดูเพิ่มเติม



          ปาฏิหาริย์จากธารใจ


          ๐  ธารน้ำใจไหลหลากจากเพื่อน – เพื่อน

          เป็นเสมือนทิพย์โอสถรดโลมขวัญ

          ช่วยให้ฟื้นยืนหยัดย่าง...อย่างเร็ววัน

           พระคุณนั้นมิขอลืมปลื้มอีกนาน

          ๐  ต่อแต่นี้มีโอกาสจะวาดฝัน

          ผูกสัมพันธ์กันต่อขอขับขาน

          วรรณรสบทกลอนวอนพ้องพาน
          เสริมสราญสานศิลป์ได้ยินยล



          ขอบคุณมิตรภาพอันงดงามที่เพื่อน ๆ และผู้ใหญ่

          ผู้มีพระคุณมามอบให้


          ผมจะจารึกไว้ในดวงจิตชั่วนิจนิรันดร


          รุจิเรข  อภิรมย์
          ๒๓/พ.ค./๒๕๕๘

    วันพฤหัสบดีที่ 21 พฤษภาคม พ.ศ. 2558

    แม่สะเรียง


    เมธินี  เธียรนันท์ VS รุจิเรข อภิรมย์

    โต้กลอน
    แม่สะเรียง




    เมธินี  เธียรนันท์

    แม่สะเรียง

    แม่สะเรียงเรียกร้องเสียงก้องกู่
     เหมือนเสียงคู่ชู้ชื่นระรื่นหา
    "เรียม"...ยินเสียงละห้อยคอยนัยนา
    ร้าวอุราครายินเสียงสำเนียงครวญ

    เหมือนมีมนตร์ดลจิตยามคิดถึง
     แว่วเสียงซึงซึ้งหวานสะท้านสวน
     ยามดีดสีตีเป่าเร้ารัญจวน
     ใครเคยชวนร้องเพลงบรรเลงกัน

    ห้วยน้ำคำพร่ำเพรียกเรียกหาแล้ว
     รินรินแผ่วใสพร่างอย่างความฝัน
     หมู่แมกไม้ไล้ลิ่วพลิ้วประชัน
     เอื้องสวยสดดอกนั้นพลันงดงาม

    แม่สะเรียงเรียงร้อยเก็บก้อยเกี่ยว
     หวานคมเคียวเกี่ยวรักคอยทักถาม
     หวานน้ำใจให้คะนึงถึงทุกยาม
     อย่าร้างตามเวลาลับลาไกล



    เมธินี เธียรนันทน์
    20 พ.ค.2558
    คิดถึงแม่สะเรียง





    รุจิเรข อภิรมย์

    แม่สะเรียงมิได้ร้างลา

    ๐  ที่เรียกร้องก้องหากลัวลาลับ
    แล้วไม่กลับคืนหลังดังหวั่นไหว
    จึงคอยเตือนให้เยือนเหย้าคราวจากไป
    จงรู้ใจใครหนึ่งยัง ... ตั้งตาคอย

    ๐  คอยดีดซึงซึ้งซ่านผ่านลมพลิ้ว
    แต่ละนิ้วเน้นย้ำคำเหงาหงอย
    ฝากพระพายพัดพามาเลื่อนลอย
    หวังแม้น้อยแต่สร้อยเสียงเพียงมนตรา

    ๐  คร่ำคระหวนครวญหาเหมือนบ้าคลั่ง
    เสียงซึงสั่งซ้ำซากฝากใฝ่หา
    เจ้าจากไปไกลมากอย่าจากลา
    จงกลับมาแม่สะเรียงคอยเคียงกัน

    ๐  พี่จะเด็ดเอื้องสวยปักมวยน้อง
    แล้วคอยจ้องจับตาเอามาฝัน
    จะชมชื่นคืนค่ำดุจรำพัน
    ไม่เหหันหายห่างอย่างเจ้าเกรง


    รุจิเรข  อภิรมย์
    สวนฝันวรรณศิลป์  ยะลา

    ๒๐ พฤษภาคม ๒๕๕๘